ARTIKELEN
Artikelen over recht en onrecht in de samenleving
Woningbouwstop door huurbevriezing grote onzin
Drontenb – 22 mei 2025. Van mijn facebook account:
“..dus de huurbevriezing van mn sociale huurwoning gaat zeer waarschijnlijk niet door omdat ik moet meebetalen aan een tekort aan woningen? Oost Flevoland Woondiensten “Ik woon in een wereld waar ik niet aan wen..of wil wennen”
” Fijn dat je reageert. Ja als je huurtoeslag krijgt wordt het gecompenseerd, Maar als je die net niet krijgt dan vind ik het best veel. De suggestie wordt wel gewekt dat een huurbevriezing direct gevolgen heeft voor de bouw van woningen. Ik heb de indruk dat woningcorporaties toch best veel geld hebben. En de uitbreiding van woningen is al ver voor de huurbevriezing begroot. Ik vind het dan ook moeilijk te bevatten dat er een directe link lijkt te zijn tussen huurverhoging en woningbouw. Het suggereert in elk geval dat mensen met lage inkomens verantwoordelijk zouden zijn voor stagnatie van woningbouw bij een eventuele bevriezing van de huur. Bij het het stijgen van de lage inkomens dan wordt de huursubsidie juist minder. Dus per saldo ga je er op achteruit!?”
En weer stopt mijn werk in het onderwijs
Zwolle Mei 2025 – Na anderhalf jaar met veel plezier gewerkt te hebben op een creatieve MBO vakschool in Zwolle zit ik weer thuis. De reden is dat mijn A-contract stopte en de school mij geen B-contract kon of wilde aanbieden. B-contact wil zeggen dat de school zelf iets moet aanbieden. Ik werkte als invaldocent en had gemiddeld 24 uur per week. De reden was dat de school niet aan 0-uren contract doet en dat er ook geen uren beschikbaar waren. Met als aanvulling dat ze af willen van invalkrachten om zo de kwaliteit te waarborgen. Alsof die nu niet gewaarborgd was. Die kwaliteit hangt onder andere ook af van de overdracht en of die serieus genomen wordt, maar ook van het op de hoogte zijn van de vakbekwaamheid van de invalkracht.
Als invalkracht was het nog best lastig om goed les te geven. Ik heb het met plezier gedaan. Het eerste jaar dat ik er werkte ging perfect. Er was een inval coördinator die mij steeds persoonlijk benaderde voor invalwerk. Ze waardeerde mijn enthousiasme! Ze was goed op de hoogte van mijn wat er op mijn CV staat en kon aan de hand daarvan inschatten welke vakken ik kon invallen.
Na de zomervakantie werd het heel anders. Vanaf toen kreeg ik via de mail alleen maar verzoeken, gestuurd naar iedere invalkracht waarvan zij vermoedden dat die dat vak wel zou kunnen invallen. Ik kon dan in een Excel bestand mijn naam achter de betreffende invalvraag zetten. Soms lastig inschatten als je niet precies weet wat de inhoud is. Daarover gemaild en inderdaad de beschrijvingen werden iets beter. Bij rekenen stond soms zelfs dat je niet hoefde te kunnen rekenen. In de praktijd was dat heel anders! Zodra je had ingeschreven kreeg je een bericht over – of ik moest er zelf achteraan – wat de inhoud van de les was. Soms een week van te voren, maar soms ook een uur van te voren en in het extreemste geval een kwartier van te voren. Ook stressvol omdat je steeds de mail in de gaten moest houden en er snel bij zijn zodat je die klus toegewezen zou krijgen. Sommige docenten zetten een aanvraag in het Excel bestand zonder een mail vooraf. Daar kon ik dan ook zien waar ik niet voor gevraagd werd. Van sommige collega’s wist ik dat ik er wel op kon inschrijven. Anderen hielden het pertinent tegen.
In de praktijk gebeurde het dus ook dat ik bijvoorbeeld 8 lessen digitaal ging geven, maar dat ik daar elke week opnieuw moest inschrijven. Elke week nam ik afscheid van de studenten, en de week daarop stond ik er weer, vaak gebeurd. Voor studenten ook erg frustrerend. Ik heb ook heel wat overdrachten geschreven na de les. Ik ontdekte dat sommige overdrachten niet eens werden terug gelezen. Maar van anderen kreeg ik dan weer een compliment. Of overdrachten dat in teams de opdracht klaar stond, maar die stond er dan niet en ik wist dan ook niet wat de opdracht inhield. Moeilijk om dan vragen te beantwoorden.
Ik zag dus tot mijn verbazing in het Excel bestand vakken waarvoor inval gevraagd werd die ik prima zou kunnen geven, maar waar ik niet voor gevraagd werd. Ook constateerde ik dat die lessen niet doorgingen terwijl ik thuis zat. Ik denk dat de meeste team coördinatoren niet eens mijn CV hadden gezien. Echt heel jammer. Daarin werd ik nog eens bevestigd toen ik een schilderles mocht overnemen over het impressionisme. Eindelijk een vak wat ik totaal in de vingers heb. Tot mijn grote verbazing zei een student me dat ze van de docent hadden gehoord dat ik niks wist van schilderen en dat ze wel zelfstandig aan het werk zouden gaan. Ik heb gewoon lekker gaan rondlopen en heb ze veel tips gegeven over hoe ze de opdracht goed konden uitvoeren. En hun reactie was…”Wat fijn dat u rondloopt en aanwijzingen geeft en ons verder helpt. Die andere docent zit alleen maar achter het bureau en als we vragen hebben kunnen we die stellen”. Kan best beleid zijn maar ik heb erg genoten van die les en ik weet zeker dat ze er wat aan gehad hebben. En zo kan ik meer voorbeelden geven van invallessen die echt heel leuk uitpakten omdat het mijn vakgebied is en ik er echt iets van wilde maken. Uiteindelijk heb ik de laatste maanden vaker generieke vakken gegeven en veel minder de creatieve vakken, vakken waarvoor ik was aangenomen.
Het wonderlijke was wel dat er eigenlijk nooit feedback of, zo je wilt, kritiek was
Het wonderlijke was wel dat er eigenlijk nooit feedback of, zo je wilt, kritiek was tot voor de zomervakantie. Af en toe hoorde ik wel eens wat in het geruchtencircuit maar verder eigenlijk niet. Ik heb echt veel gecommuniceerd met betreffende docenten om te zorgen dat lessen zo goed mogelijk zouden verlopen. Het zwakke punt was echt de overdracht. Sommige docente waren geïnteresseerd in hoe de les was verlopen maar ook vaak niet.
Neemt niet weg dat ik echt hele leuke contacten had met studenten. Ik koester de mooie gesprekken. Gelukkig heb ik ook 8 keer vast OMGB lessen mogen geven. Fantastisch. En studenten waardeerden wat ik deed. Maar ook dat werd na 8 lessen niet geëvalueerd. Net als de 8 lessen Digitaal, en zo velen anderen. Zo is er nog lang gesproken over mijn appel les. Maar het overgrote van de collega’s was blij met het invalwerk dat ik had gedaan, gezien de leuke reacties op mijn overdracht.
Overdrachten schijven is echt een vak apart heb ik ontdekt. Daar komt eht een stuk inlevend vermogen bij kijken. Als studenten een toets meoten maken is het essentieel dat je precies omschijft wat de voorwaarden zijn voor die toets. Zo meost ik een keer een les Nederlands vernagen. In de overdracht stond dat ze aan hand van hun onderzoek een betgoog meosten schijven. Stond niet bij of ze hun aantekeningen mochten gebruiken. Danmoet je ter plekke imroviseren. De betreffende docent vroeg bij de overdracht om terugkoppeling. Die heb ik gegeven, maar daar is nooit een reactie op gekomen. Een week later had ik weer voor die les ingescheven maar die werkd geanuleerd.
Maar mijn mond viel open van verbazing toen ik in november 2024 ineens op een voortgang gesprek moest komen bij iemand van de directie. Ik had vertraging opgelopen bij het vak digitaal en ze hadden de indruk dat ik niet gemotiveerd was voor het geven van dat vak. Totale verbazing. Ik kon mezelf er nauwelijks in herkennen. En waarom komt dit verhaal hier vandaan en niet uit de vakgroep. Daar had ik gewoon uitgenodigd kunnen worden en dan had ik een en ander kunnen uitleggen. Bijvoorbeeld dat de software bij veel studenten nog niet was geïnstalleerd en dat ik steeds weer elke week me moest inschrijven voor het vak en dat er totaal geen overzicht was van wat er elke week af moest zijn. De communicatie uit de vakgroep was mager. Ik was de gene die moest vragen hoe de werkstukken beoordeeld zouden moeten worden. Het antwoord was dat het niet beoordeeld zou worden omdat er te veel invalkrachten waren geweest in die periode. Nou als je goed communiceert dan kan dat prima beoordeeld worden. Ik vond het een vervelend gesprek en de professionaliteit van de betreffende teamleider was niet oké! Hij had aan het team terug moeten geven…los dit met mij (Jan) op! Ik kreeg een verslag over het gesprek en heb een mail teruggestuurd met de mededeling dat ik mij niet kan vinden in de kritiek met daarbij een zeer goede uitleg waarom ik dat vind. Heb die brief samen met een collega gedaan omdat ik dit goed wilde uitleggen. De betreffende teamleider suggereerde in het gesprek nog of ik belangstelling had voor een functie bij de school. Heel vervelend met de kennis van nu want er kwam geen functie. Hij heeft verder ook nooit meer van zich laten horen. Maar het verhaal is nog niet af.
Na die gesprekken met X kwam ik er achter dat ik niet meer gevraagd werd voor digitaal
Er gebeurde in november meer. Na die gesprekken met X kwam ik er achter dat ik niet meer gevraagd werd voor digitaal. Ik heb dit gemeld bij X. Na een week kwam hij er op terug: Ik had bij digitaal vertraging opgelopen bij het van SketchUp. Daardoor moest er ‘gerepareerd’ worden en gingen ze mij niet meer vragen. Maar het was blijkbaar niet nodig om uit te leggen wat de oorzaak hiervan was. Ik had in elk geval nooit een rooster gehad en ik was al 1 les kwijt met het installeren van de software. Dit gaf bij de meeste problemen. Ja had ik kunnen melden in het team. Ik had ook bij teamvergaderingen kunnen zitten, maar ik wist elke week niet of ik dat vak ook volgende week nog zou geven. Heb er een keer van een collega na 4 weken een soort van uitnodiging voor gehad. We ontmoetten elkaar in de gang en dan vroeg hij nog even hoe het ging en wie wat zou gaan doen. Vaak kwam ik er in de les pas achter wat ze al gedaan hadden. In de overdracht stond er niets over.
Het zou een uitstroom gesprek worden
Begin maart werd ik weer uitgenodigd door een andere manager. Vond het nodig om voor zo’n gesprek te laat te komen!! Het zou een uitstroom gesprek worden want me werd medegedeeld dat mijn contract per 6 april af zou lopen omdat mijn A-contract zou stoppen. Ik was verbaasd. Maar er werd nog iets gezegd. Ik kreeg excuses voor het feit dat er kritiek aan mij was gegeven over mijn werk als invalkracht: ” We zijn het er over eens dat de wijze van communiceren en begeleiden niet goed is gegaan, Er is onvoldoende terugkoppeling geweest en evaluaties zijn er eigenlijk niet geweest tot de gesprekken met X (Met wie ik in november dat evaluatiegesprek had.) En over de gesprekken met X was je ook ontevreden omdat je nooit een mail terug hebt gehad op jouw mail” Dat meneer X niet zelf het lef had om er op terug te komen of om zijn excuus aan te bieden vind ik zeer zorgelijk. Een andere manager moet dan de plooien gladstrijken omdat hijzelf blijkbaar niet durft toe te geven dat hij iets verkeerds heeft gedaan. Maar wel kritiek hebben dat ik iets verkeerds zou hebben gedaan. Slecht functioneren zou ik zeggen!! Maar die twee managers zitten er nog want die worden niet geëvalueerd betreffende hun eigen functioneren.
In elk geval bleek uit het gesprek dat ze van invalkrachten af willen
In elk geval bleek uit het gesprek dat ze van invalkrachten af willen en dat teams het zelf moeten gaan oplossen. Hierdoor zou de kwaliteit verbeterd worden ten opzichte van het gebruik van invalkrachten. En ik zag de laagste week dat ik op school was dat er voor de volgende weken nog invallers gevraagd werden. Ik had me nog ingeschreven voor Nederlands in de laatste week, dat had ik de week ervoor ook gedaan, maar die werden op het laatst geannuleerd. De studenten kregen vrij.
Verder zou er naar aanleiding van het gesprek nog gekeken worden door de manager of ik toch tot de zomer door zou kunnen. De betreffende manager zou daar z.s.m. op terugkomen. Nooit meer iets van hem vernomen daarover. Ook geen reden genoemd waarom ik niet gewoon tot de zomer door zou kunnen. In de teamkamer vroeg hij nog een keer hoe ik het vond.. dat ontslag, maar ja wat heb je aan zo’n gesprek.
Ik zit weer thuis terwijl daar mensen rondlopen die fouten hebben gemaakt
Kortom, ik zit weer thuis terwijl daar mensen rondlopen die fouten hebben gemaakt. Ik snap echt niet waarom de team coördinator van het team digitaal me nooit heeft uitgenodigd om te praten over wat er goed en niet goed ging. Waarom is dat doorgeschoven naar het management? En na de gesprekken met X heb ik lang in een ongemakkelijke periode toch geprobeerd zo goed mogelijk te functioneren. Weinig empathisch management zou ik zeggen!!
Los van dit, ik kijk terug op een geweldige tijd. Het was mijn droombaan! Ik heb zelfs meegedacht over rooster wijzigingen zodat lessen konden doorgaan. Ik heb ook fijne gesprekken gehad met lieve collega’s over het vakgebied en daardoor ook veel geleerd. Sommige overdrachten waren echt heel leerzaam en het contact erover positief.
Naar mijn mening, als ik dan toch een conclusie zou willen trekken, is dat het invalsysteem niet goed heeft gefunctioneerd en dat inderdaad veel aanvragen niet gebaseerd waren op kennis over de vakbekwaamheid van mij als invaldocent. Mijn brede kennis is mijn kracht maar zonder kennis van wie ik ben en wat ik kan is het niet heel effectief gebleken in een aantal gevallen,
Op de website van de school staan trouwens nog steeds oproepen voor invalkrachten. Dat maakt de geloofwaardigheid in elk geval niet groter.
Maar als ze me vragen terug te komen dan zou ik dat zeker doen. Ik vind de school bruisend van de creativiteit en de studenten zijn echt bijzondere personen.
Op 6 mei kreeg ik een prachtige bos bloemen met een kaartje: Bedankt voor je tomeloze enthousiasme en inzet! Dat zegt genoeg!
#Cibap
Op staande voet ontslagen bij Montessorischool Oostpool Amsterdam
AMSTERDAMmei 2024 – In mei 2024 ben ik werkelijk op een onbeschofte manier ontslagen op de Montessorischool Oostpool in Amsterdam. Ik heb lang geaarzeld of ik dit zou opschrijven. Ik zit nu 3 maanden thuis en ben het aan het verwerken. Maar ik vind dat zij er niet zomaar mee weg mogen komen.
Eerst de feiten die hebben geleid tot mijn ontslag. Op woensdag en donderdag geef gaf ik les in Beeldende Vorming op die school aan VMBO leerlingen in het eerste en tweede jaar. Totaal 6 uur.
In de week voor mijn ontslag was er zowel op de woensdag als ook op de donderdag gevochten in een van mijn klassen. Ik meld dat zowel aan de teamleidster als ook aan de mentor. De Mentor geeft in een mail al aan dat de betreffende jongens wel vaker vechten. In de andere klas betrof het twee meiden waarvan een moslima is. In beide gevallen pak ik ze bij de bovenarm en neem ze mee het lokaal uit. Later nog naar boven geweest om dat moslima meisje mijn excuus over te brengen voor het aanraken. Ik snap dat dat voor haar vervelend is vanuit haar geloof. Boven worden ze opgevangen en meegenomen. Ik bel de temaleider. In het gesprek dat volgt via de telefoon met mijn teamleidster leg ik uit wat er is gebeurd. Er werden rake klappen uitgedeeld. Ze doet voorkomen alsof dit zelden voorkomt en verontrustend is. Zoals aangegeven blijkt dat er vaker gevochten wordt. Ik had het zelf zo nog niet meegemaakt. Wel had ik enkele weken daarvoor al aangegeven dat dit kon gaan gebeuren. In de klassen die ik had zaten veel kinderen met gedragsproblemen. Daarover later meer. In het gesprek met de teamleidster had ik niet de indruk dat de verontrusting zo groot was dat er al over ontslag werd nagedacht. Ze zou er nog op terugkomen. Die vrijdag verder niets vernomen. Niemand die verder vroeg wat er precies was gebeurd vanuit school. Geen vragen verder van een van de mentoren en geen uitnodiging voor een gesprek om verder mijn verhaal te doen. Ook niet van de directie. Niemad die vroeg hoe ik het had beleefd!!
Vijf minuten later werd ik door mijn contactpersoon gebeld met de mededeling dat ik was ontslagen.
De maandag erop appte ik naar het uitzendbureau wat er was gebeurd. Vijf minuten later werd ik door mijn contactpersoon gebeld met de mededeling dat ik was ontslagen. Ik was met stomheid geslagen. De reden was vaag.
Dinsdag aan het einde van de middag zag ik dat mijn rooster nog open stond. Blijkbaar werd ik op school verwacht. Misschien wel om afscheid te nemen van mijn leerlingen, iets dat ik logisch zou vinden.
Ik besloot om de teamleidster te bellen en te vragen hoe dat zat met het ontslag. Ze was verbaasd dat ik dat gehoord had. Er was wel over gesproken maar er was gekeken of ik de betreffende klassen dan niet meer zou krijgen tot de zomer. Zo hebben we ongeveer een half uur gepraat over opties en alternatieven. Ik had niet de indruk dat ze goed op de hoogte was van mijn eventuele ontslag. Ze had wel iemand opdracht gegeven om met het uitzendbureau in gesprek te gaan, maar dat was niet heel duidelijk waar dat nou precies om ging. Iemand had in elk geval iets niet gedaan wat die persoon wel had moeten doen. In elk geval had de informatie mij niet bereikt. Vervolgens beëindigden we het gesprek en werd ik 5 minuten later gebeld door haar met de mededeling dat ik inderdaad ontslagen ben. Of ik de volgende dag op een eindgesprek wilde komen.
‘ …..zeg me wat ik fout heb gedaan, want ik wil dit snappen’. Ze kon me er geen antwoord op geven.
De eerste vraag waar ik antwoord op wilde was ‘ zeg me wat ik fout heb gedaan, want ik wil dit snappen’. Ze kon me er geen duidelijk antwoord op geven. Ik had zelf wel mijn huiswerk gedaan. Ik had een hele lijst met punten waarvan ik vond en vind wat er allemaal niet goed was gegaan. Ze heeft ijverig zitten schijven, zodat ze er vooral zelf iets van zou kunnen leren. Aan het einde van dat gesprek, waarin niet eens excuus werd aangeboden voor de hele gang van zaken, vroeg ik nog dat ik het fijn zou vinden als ze me nog een bos bloemen zou sturen, al was het maar uit waardering. Ze zou het doen. Maar niets ontvangen tot op heden. Ook niet van mijn ex-collega’s die stellig riepen dat ze nog wel iets voor me zouden regelen. Blijkbaar ben ik alweer vergeten en ben ik de zoveelste die daar op deze manier bij de achteruitgang eruit is geknikkerd. Er was zelfs een collage die toen ik wegging riep …”O zal ik dan die rotzooi(werkstukken) van de leerlingen van jou vast maar weggooien”. Pijnlijke opmerking. Zo had ze er wel meer commentaar op wat ik deed. Ik heb altijd mijn best gedaan om vriendelijk tegen haar te blijven! Ik kan je zeggen dat dat best wat takt van me gevraag heeft.
Wat is er dan allemaal mis gegaan. Vanaf dag 1 ben ik nauwelijks begeleid. Geen teamleider die na twee drie weken eens vraagt hoe gaat het. Ook niet vanuit het uitzendbureau trouwens. Geen enkel gesprek over een curriculum of opbouw van de lessen, of een lesprogramma. Weinig begeleiding en een zeer eenzaam traject. Technische begeleiding was er gelukkig wel! Ik ben zelf de gene geweest die steeds vragen heeft gesteld. Na 5 maand kon in coaching krijgen. Omdat ik aangaf dat er nogal wat leerlingen meet gedragsproblemen waren, ernstige problemen. Ze waren me vergeten, werd gezegd. Niemand waar je echt mee kon sparren over de moeilijkheden en over waar ik tegenaan liep. Veel in het lesverslag gezet, maar geen enkel contact met mentoren als reactie op mijn verhaal. Collega’s en onderwijs ondersteuners die zo maar in mijn les kwamen en zich met mijn les gingen bemoeien en hun gezag lieten gelden. Op een dag…ik had er 4 uitgestuurd, en nog geen half uur later kwamen ze met een Leco naar mijn les. Ik werd uit mijn les gehaald en ik moest verantwoorden waarom ik ze er uit had gestuurd. Tijdens mijn les! Daarmee werd mijn gezag weer ondermijnd. De leerlingen terug in de les, maar de gezagsverhouding was totaal verziekt daar doore. Toen ik er kritiek op had werd me gemeld dat er zo werd gewerkt. Aangegeven dat dingen niet goed gingen, maar geen reactie. En bij het gesprek met de temaleider moest ik voor al zelf maar mijn ongenoegen bij die leco uiten. Volgens mij is dat haar taak. Ik heb volgens mij regelmatig bij de teamleider aan de bel getrokken!!
Ruzies in de vakgroep, een collega die blijkbaar ook niet goed functioneerde, een collega die het lokaal niet schoon genoeg vond en dat op een botte manier duidelijk maakte. Je staat gek te kijken als je nieuw binnenkomt. Een collega die blijkbaar zelf ook op de wip zat kwam ongevraagd de les binnen om stampij te maken over een jas die nog aan was. Ik sprak er mijn verbazing over uit.. en het gedrag werd aan haar dossier toegevoegd. Het gebeurde vaker. Toen ik er over klaagde moest ik het maar weer zelf oplossen met die collega. Ik kwam net binnen….ik vind dat de teamleidster daarmee aan de slag had gemoeten, maar ook dat gebeurde weer niet!! Totaal geen interesse met wat ik aan het doen was. Niemand die vertelde wat ik inhoudelijk moest gaan doen volgens een jaar rooster; in een soort jaaroverzicht.; En ineens in Januari…een opgelegde opdracht die niet aansloot bij de beleving van de leerling. Vreselijk! In de week voor de meivakantie had ik mee moeten doen met de projectweek, maar ik was vrij want ik wist niet beter dan dat die projectweek niet voor mij was. Kwam er later achter dat ik ergens stond ingeroosterd. Niemand die dat even meldt
Twee maanden voor mijn vertrek kreeg ik eindelijk coaching gesprekken.
Twee maand voor mijn vertrek kreeg ik eindelijk coaching gesprekken. Prima. Heb nauwelijks iets met de tips kunnen doen. Ja meer complimenten geven want dat hebben de leerlingen nodig. Ze komen allemaal uit een laag sociaal milieu en ze hebben structuur nodig. En denk je nou werkelijk dat ik dat niet gedaan heb? Ook met andere collega’s van andere vakken meer uitwisselen. Alsof die geweldige oplossingen hebben. In de lerarenkamer veel verhalen gehoord of het wangedrag van leerlingen en de onderwijs assistenten hadden hun handen er vol aan!
Op een keer kwam de teamleidster in de klas om te observeren. Zou ze hebben aangekondigd. Ik moet het verslag van die observatie nu nog krijgen. Daar heb je dus niets aan. Het was überhaupt al moeilijk om met haar een afspraak te maken. Een teamleidster die uitstraalde dat ze het veel te druk had en daardoor kostbare steken heeft laten vallen.
En de omstandigheden waren ook niet gemakkelijk in de klas. leerlingen die niet zijn opgevoed met enorme gedragsproblemen. Leerlingen zonder respect voor de docent. Voorduren dingen kapot maken, stelen en liegen. Ik had waterpistolen in beslag genomen en in mijn tas gedaan. Maar toen ik thuis was zaten ze er niet meer in. Een leerling bij de kraag gevat. Een uur later moet ik dat uitleggen aan de moeder. Met het verzoek vanuit school om vooral mijn excuus aan te bieden en me gedeisd te houden. Ik vind chaos en rommel niet perse erg als ze het ook maar weer opruimen. Maar er was ook geen respect voor materiaal. Ik moest een half uur voor het eidne al stoppen met de les om ze ruim de tijd te geven om op te ruimen. Maar ook dat was te veel voor ze.
In de klas een antihomo sfeer. Veel woorden als kanker gehoord ….. Gooien van stiften naar elkaar en door de klas, maar ook naar mij. Ik heb gehersenspoelde leerlingen gezien: “Over 10 jaar is alles hier Islam meneer!!”. Stiften en potloden kapot maken. Verf over de vloer. Maar opruimen ho maar. Gelukkig ook nog leerlingen die wel begrepen hoe het moest maar je moest goed zoeken om ze te vinden.
Strenge regels van de Islam moesten gevolgd worden. Vooral zoals het ze zelf uitkwam. Leerlingen die als ze naar de wc mochten en niet meer terug kwamen. En zo vaak een grote mond.
We kregen een dag vrij om workshops te volgen. Er waren twee ex politieagenten die ons gingen uitleggen hoe we met het moeilijke gedrag van die kids moeten omgaan. Ik heb collega’s zien huilen en boos zien zijn. Mijn voorstel om vooral ouders naar school te halen om te laten zien hoe kinderen zich misdragen werd niet met applaus ontvangen. Vooral veel complimenten geven en duidelijk zijn was het advies.
Ik snap best dat het pubers zijn en ik snap ook dat vanuit hun geloof er regels zijn, maar ik heb er weinig goeds van teruggezien. Ouders weten niet dat hun kind zich misdraagt. Leerlingen huilen omdat ze er uit gestuurd zijn en bang zijn dat ze geslagen worden thuis. Ja moet je beter nadenken voordat je iets uitvreet.
Als je weet dat je goed gestraft wordt dan weet je wat de consequenties zijn als je het weer doet.
Het strafbeleid is erg slecht op die school. Als je ze wegstuurt dan moeten ze naar lokaal 315 waar ze een formulier moeten halen waar ze afspraken en verbeterpunten op moeten schijven en dan mogen ze de les weer in. En als het meezit krijgen ze nog een preek van een onderwijsassistent van niet meer doen en ze mogen weer terug. Maar dan begint het gedonder weer overnieuw. Zelfs een keer uit de les gehaald omdat ik me moest verantwoorden. Van de gekke. Ik wil dat ze straf krijgen voor hun wangedrag. Ondermijning van mijn gezag! Als je weet dat je goed gestraft wordt dan weet je wat de consequenties zijn als je het weer doet. Nee los het maar op in de les…kansloos.
En zo heb ik 7 maanden geprobeerd met boeiende lessen en leuke gesprekken in de klas de leerlingen een fijne tijd te geven. Maar als er steeds enkele leerlingen zijn die dat verzieken wordt het uiteindelijk kansloos. Ik was een onervaren vmbo docent, Ik heb genoeg signalen afgegeven, maar daar werd weinig mee gedaan.
Niet eens een opzegtermijn van een maand, dat lef hadden ze niet. Zelfs voor de dag dat ik op het eindegesprek zat moest ik nog knokken voor mijn inkomsten en reiskosten.
..niet eens afscheid kunnen nemen van de leerlingen.
Tot slot, niet eens afscheid kunnen nemen van de leerlingen. Wat voor signaal geef je af aan de leerlingen? Welke brief hebben ze gehad? Geen telefoontje van de directie met een uitnodiging voor een gesprek voordat ik werd ontslagen. Er was geen dossiervorming of wangedrag van mijn kant. Geen wederhoor. Op zijn minst een gesprek met mij voordat de conclusie getrokken zou worden. Misschien was de uitkomst het zelfde geweest, maar dan was het tenmisnte netjes gegaan . Ik vraag me af of mijn teamleidster mijn CV wel had gelezen en op de hoogte was van mijn onervarenheid. Er zijn in Amsterdam 200 vacatures onderwijs. Ik hoef niet in de watten gelegd te worden, maar als je wilt dat iemand zijn passie wil volgen en de moeite neemt om daar aan de slag te gaan, dan had die begeleiding toch wel duidelijker en zorgvuldiger moeten zijn. Eigenlijk ging het vanaf het begin niet goed. Beloofd was dat ik makkelijke klassen zou krijgen en dat ik niet het eerste uur hoefde starten, gezien mijn reistijd. Helaas belofte niet nagekomen. En de reistijd naar Muiderpoort was zeker niet kort.
Gelukkig zie ik zelf wel lichtpuntjes en ben ik dankbaar voor de leuke gesprekken met leerlingen en de manier waarop sommigen zich hebben gedragen. Maar ik ben ook geschrokken van het gedrag van sommige leerlingen. Maar zolang je niet streng straft komt er ook geen gedragsverandering! Ik lig er niet van wakker, maar vind het wel schokkend wat ik heb meegemaakt. Een school die je willens en wetens laat verzuipen! Het zijn de teamleiders die niet gecoacht worden waardoor dit fout gaat in het onderwijs. Al op meerdere plekken meegemaakt.
En na een jaar had ik er ineens een nacht merry over. Blijkbaar is de verwerking nu pas begonnen.
#Montesorischool Osstpool – #Onderwijsinspectie –
Voortschrijdend inzicht?
We hebben nogal wat discussie over blank en zwart en over racisme de laatste tijd. Discussie is goed. Ik hoor daarin nogal eens de woorden Voortschrijdend inzicht. Iets dat volgens mij wel altijd te maken zou moeten hebben een positieve uitkomst en een inzicht dat verhelderend en op zijn minst een wending in zich heeft van een gedachte. Iets van hier en nu en niet meer van wat was. Iets van dat we er nu anders over denken dan toen, maar wel positief dus en aanvaardbaar zonder polarisatie.
Zoals ik in mijn vorige verhaal ook al schreef gaat de discussie hier niet over racisme maar over anders zijn wat mij betreft! Alles wat anders is dan jezelf vinden we niet oke, voor een aantal van ons. Als daar meer van zijn wordt het al lastiger. Ik heb in geen enkele talkshow of media iets gelezen van hoe groot het rassenprobleem in Nederland is. Ik vind de discussie in Nederland anders dan die van Amerika. Ik vind wel dat elke culturele groep van welke kleur dan ook en van welke oorsprong ook zich bewust zou kunnen zijn van het feit dat negatief gedrag op geen enkele wijze helpt om de beeldvorming positief te houden. Je verpest het voor de groep hoor ik wel eens zeggen. Het woord dat me te binnen schiet is: Vooroordeel bevestigend. Media zijn er erg goed in om, zoals ik het dan maar zie. Kleine dingen groot te maken in het kader van komkommer media; er is niet veel nieuws dus maken we het maar groter. Ik zeg niet de discussie op zich klein is of klein gehouden zou moeten worden. De discussie moet gaan over het gedrag van mensen in het kader van anders zijn moet er kunnen zijn in onze samenleving!! En dat anders is ook het lastige. Wat is oké-anders en wat niet?
Verder weet ik niet zo goed hoe dat voortschrijdend inzicht soms vorm moet krijgen. Is voortschrijdend inzicht dat we in onze gedachten in staan zijn in het hier en nu voor altijd zwarte piet te koppelen aan het slavernijverleden. Nieuw inzicht is dan dat zwarte piet historisch gezien ooit een slaaf van de Sint was. Of is voortschrijdend inzicht juist dat we in staat zijn om zwarte piet in het hier en nu kunnen loskoppelen van het slavernijverleden. Dat we hebben gezien dat het vroeger zeker een link had met de slavernij, maar dat we het nu zien als een onderdeel van een culturele uiting, los van wat ooit was. Dan mag Piet wat mij betreft ook wit zijn, maar ik ben dan wel voor culturele diversiteit, een mix van culturen en dus ook zwart. Ik denk dat daar juist de oplossing en het voortschrijdend inzicht zit. En een zwarte piet ertussen mag ook wel weer ons herinneren aan dat verleden, maar diversiteit van culturen als hulp van de sint, ik ben ervoor. De assistenten van de Sint zijn multicultureel. Uit alle landen dus, of zo je wilt een doorsnee van de samenleving. Maar diversiteit van culturen als hulp van de sint, ik ben daar blij mee. Dan kunne die culturele uitingen ook in het spel meedoen in diverse spellen bijvoorbeeld. Ook kunnen er dan leuke films gemaakt worden. En wie weet kan Sint ook eens er anders uit gaan zien.
Zwart uitsluiten op een kinderfeest lijkt me nog best lastig uitleggen aan kinderen, zeker in het kader van gelijkheid en discriminatie.
Zoals ik schreef in de vorige tekst. Voor mij was de eerste keer dat ik Zwarte Piet zag de eerste keer dat ik een zwart iemand zag, een andere cultuur. Ik dacht niet aan Slavernij, wist niet wat er aan rassenhaat in de VS speelde en wist al zeker niet dat Piet onderdanig zou zijn aan Sinterklaas. Maar dat hij anders was, ja dat was wel helder. Geen moment gedacht aan zwart is slecht of wat dan ook. En zelfs al zou ik er toen over gedroomd hebben, desnoods een nachtmerrie is nog geen reden om mij voor de rest van mijn leven me af te zonderen van zwart omdat ik ze niet ken. In dialoog met ouders kun je daar heel veel duidelijk maken.
Daarom pleit ik voor een discussie over het gedrag van mensen met betrekking tot anders dan jezelf. Onbekend maakt onbemind zeggen ze wel eens, en dat komt dichter in de buurt dan de discussie over racisme. Beeldvorming gevoed door angst. We vinden het nodig om het gedrag van anderen te beoordelen en te veroordelen. Het is haast net als met kunst, mooi en lelijk, kwaliteit of geen kwaliteit. En in het kader van vrijheid van meningsuiting vinden we dat er veel moet kunnen en zeker als het gaat om anders dan jezelf. Je kunt weglopen van anders dan jezelf en roepen dat die ander niet oké is, maar ik pleit wel voor onderzoeken in plaats van roepen zonder onderzoek. Vrijheid heeft geen kader wordt er gezegd, maar ik denk dat vrijheid uiteindelijk wel een kader heeft. Als we in de grondwet iets gaan vastleggen is dat omdat we blijkbaar toch niet goed die vrijheid weten in te vullen op een manier die voor iedereen oprecht goed voelt. Maar ja goed voelen is hier ook al lastig gekozen want er zijn mensen die zich bij bepaald gedrag goed voelen maar wat niet oké is. De diversiteit van meningen en gedachten heeft blijkbaar toch een kader nodig in het kader van doe normaal. Ergens iets over respect naar elkaar lukt blijkbaar niet waardoor de grondwet weer een bijlage erbij krijgt waarin we het begrip … maar niet ten koste van die ander ….vast moeten leggen voor bepaalde Die-groepen omdat andere specifieke Die-groepen dit blijkbaar niet uit zichzelf doen.
Anders dan jezelf, praat er over! Tot slot nog even dit. Honderd donkere mensen in een lokaal en één blond mens. Of honderd blonde mensen en één donkere mens in een lokaal. Of honderd homo’s of lesbische mensen in een lokaal en één niet. Vul zelf maar verder in. In alle gevallen ben jij die ene. Gaat het dan over anders dan die anderen, of toch niet?
In dit artikel heb ik geprobeerd mijn woorden zorgvuldig te kiezen, omdat ik wil verbinden. Mijn woorden zijn geen olie op een brandend vuur en ook geen mes om mee te steken maar een goede maaltijd om samen van te genieten.
Een Partij
Ooit had ik het idee om een partij op te richten. Ik was werkzoekende en had zitten rekenen. Er waren toen ongeveer 700.000 mensen op zoek naar een baan. Dat zouden 13 zetels zijn als ik goed had gerekend. Hieronder zie je mijn standpunten. Zouden diestandpunten nu nog kunnen?
Mijn wensen voor Nederland
1. Basis inkomen invoeren na je 60ste.
2. Eigenbijdrage in de zorg inkomens afhankelijk
3. Terug naar een beter zorgstelsel, waarin per persoon gekeken wordt wat nodig is.
4. Jongeren mogen best iets minder verdienen.
5. Vrijwilligers mogen geen banen van ontslagen medewerkers overnemen. Het UWV en de overheid zien hier onvoldoende op toe. Nu wordt te veel een vrijwillig ingezet waar vroeger een professional werd ingezet. Vrijwilligerswerk hoort bij verenigingen en clubs.
6. UWV mag bij fouten ook boetes krijgen van de werkzoekende. Dus niet alleen dat het UWV boetes oplegt bij het in gebreke blijven van de klant. Grote bedrijven meer toetsen op hun klantvriendelijkheid en fouten. Maatregelen in het voordeel van de klant bij het maken van fouten door dat bedrijf. Geldt ook voor de belastringdienst!
7. Geen leenstelsel voor studenten. Starten met een schuld als je op de arbeidsmarkt komt is niet oké.
8. Mensen in de armoede beter coachen, dat levert veel winst op. Uitzoeken van oorzaken en daar iets aan doen.
9. Geen bezuinigingen op ouderen boven de 65. Garantie op een eerlijk basispensioen.
10. Pensioenleeftijd naar 65, waarbij iedereen kan kiezen om langer door te werken.
11. Omscholing rond je 50ste meer stimuleren.
12. Meer kansen voor 50+ op de arbeidsmarkt.
13. Opnieuw invoeren van de LTS als schoolvorm voor het leren van technische en creatieve vakken. Ook een LTS voor creativiteit. Meer technisch (stratenmaker tot installateur) personeel opleiden.
14. Werkzoekende moeten zich verplicht elke dag ergens melden om te kijken welk werk er in de betreffende gemeente te doen is. Daarbij kan uitwisselen van kennis en het helpen bij scholing een rol spelen. Thuiszitten mag geen optie zijn als je werkzoekend bent. Ook psychologische onderzoek ter ondersteuning van de werkzoekende. Meer toezicht op reïntegratiebedrijven. Veel kapitaal vernietiging als gevolg van onvoldoende begeleiding van mensen die aan de kant zijn komen staan. Gebrek aan kwaliteit bij reïntegratiebedrijven aanpakken!!.
15. De ondraaglijke oneerlijkheid die veel mensen voelen met betrekking tot de overheid en bedrijven beter in kaart brengen en hierin stappen ondernemen.
16. Mensen met Psychische klachten beter in kaart brengen en hen goed begeleiden
17. Salarissen van bazen van zorginstellingen drastisch verlagen. De directeur van InteractContour krijgt bruto 190.000 euro per jaar. Een schande!! Doe daar iets aan!!
18. Gepensioneerden de ruimte geven om te helpen bij het scholen van anderen. Er gaat veel kennis verloren welke overgedragen zou kunnen worden aan een volgend generatie. Eventueel verplichten om een aantal dagdelen zich in te zetten voor scholing.
19. Gelijkheid van iedereen in de zoektocht naar een baan.
20. Meer werkervaringsplaatsen die leiden naar een vaste baan.
21. Jaarcontracten verplicht omzetten naar vast werk.
22. Meer activiteitencentra voor mensen met een beperking, waarbij functioneel bezig zijn een doel is. Arbeidsmatig werken inzichtelijk maken. Beter zichtbaar krijgen wat iemand kan.
23. Kunst en cultuur onderwijs stimuleren. Bewezen is dat dramaonderwijs de sociale vaardigheden bevordert.
24. Geen subsidies voor kunst en cultuur. Deze branche is zeker in staat om zichzelf van financiële middelen te voorzien. De winsten van de grote culturele bedrijven kunnen voor een deel in een fonds gestopt worden om zo bijzondere culturele uitingen te financieren.
25. Gelijkheid voor elke cultuur met wederzijds respect. Culturele tradities die niet passen binnen de Nederlandse cultuur niet toestaan. Passen betreft hier een vreedzame samenwerking. Elke vorm van geweld wordt niet toegestaan. Verschillen in gedachten mogen nooit leiden tot superioriteit of onderdrukking van wie dan ook.
26. Kernwaarde van Nederland moet civilisatie zijn. Tolerantie zonder agressie in welke vorm
27. Hoge inkomens geen kinderbijslag, kindertoeslag of andere toeslagen geven.
28. Vrijheid van meningsuiting mag nooit ten koste gaan van welke bevolkingsgroep dan ook.
29. Opvoeding moet gericht zijn op verdraagzaamheid en een gezonde communicatie.
30. Integratie van vluchtelingen begint met het volgens van het vak Nederlands.
31. Elk mens moet voor zijn 25ste geschoold zijn in de basisvaardigheden van het leven. Heb je dat niet, dan kan je verplicht worden een jaar bij te scholen. Daarin moet je modules volgen en punten halen. Op middelbare scholen meer aandacht hiervoor. Voor elke geloof of overtuiging. Zo krijg je ook goed in kaart waar de knelpunten zitten. Maatschappelijke dienstplicht in modules:
Koken voor jezelf en anderen.
Financieel boekhouden
Dagelijks onderhoud/klussen: Onderhoud auto en fiets.
Elektriciteit en kennis.
Hygiëne en kleding
Voor zichzelf leren zorgen
Sollicitatietraining
Assertiviteit.
Psychologische ontwikkeling: gewenst en ongewenst gedrag. Trauma verwerking.
Indien van toepassing: Verslavingen in kaart brengen
Sporten.
Hiaten in de opvoeding in kaart brengen en hierop inspelen
Succesvol zijn.
Doorzettingsvermogen.
Gezonde levensstijl
Sociale vaardigheden
Omgaan met verschillende culturen
Elke opleiding zou deze cursus moeten aanbieden. (MBO tot VWO)
Een certificaat uitreiken bij het behalen van de doelstellingen.
Veel problemen op latere leeftijd ontstaan door het ontbreken van bovengenoemde vaardigheden.
32. Geen bezuinigingen in de gezondheidzorg met betrekking tot activiteiten en personeel op de ‘werkvloer’.
33. Hoge salarissen in de zorg bezuinigen mee.
34. Betere afvloeiingsregelingen met betrekking tot gemaakte dienstjaren in de gezondheidszorg.
35. Ruimte geven voor baanversnippering. Diverse kleine banen hebben die samen een toereikend inkomen hebben, zonder belastinggedoe.
36. Zijn we een onafhankelijk land?
37. Referendum als middel om in te grijpen in zaken die ons absoluut niet bevallen aan de overheid. Waarbij de keus zorgvuldig wordt afgewogen. Bindend referendum afhankelijk van het gekozen onderwerp moet wel mogelijk zijn.
38. Meer invulling door en samenwerking van UWV met het FNV bij het vinden van een baan: Erg goeie opleidingsmogelijkheden bij het FNV. Daar kan het UWV nog wat van leren.
39. Gezondheidsonderzoek mag niet in dienst van de farmacie staan. De dure medicijnen verlagen door meer overheidsbescherming.
40. Leegstaande panden meer toegankelijk maken voor kleine ondernemers tegen betere tarieven.
Klantcontact (Mei ‘2020)
Ik kreeg de vraag of iets wilde schijven over mijn ervaring met de opleiding klantcontact, welke ik gevolgd heb in 2018. Deze opleiding werd mij aangeboden door de Gemeente Dronten. Dit is het verhaal.
Klantcontact, is dat wel wat voor mij?
Begin 2018 werd ik via de gemeente Dronten gevraagd om mee te doen aan de opleiding Callcenter medewerker. Met een baangarantie. Ik zat in de bijstand. In 2014 werd ik op een vervelende manier ontslagen bij een zorginstelling. Daarnaast had ik in die zelfde week van ontslag een ernstig auto-ongeluk. Die periode heb ik gerevalideerd. Gelukkig kon ik na een jaar weer meer gaan doen. Wel blijf ik last van mijn nek houden.
Ik moet toegeven dat ik in het begin wat sceptisch stond tegenover het volgen van die opleiding. Ik had er zelf ook nooit aan gedacht om iets in die richting te gaan doen. Maar omdat communicatie mijn interesse heeft ben ik er toch vol goede moed in gegaan. Het was een hele happening. Wat betreft motivatie was het in het begin wel zoeken, maar ik heb er onwijs veel geleerd.
Je kunt er onwijs veel van leren
Als ik er nu op terugkijk heb ik het een fantastische tijd gevonden! Toen vond ik het lastiger omdat ik weer moest wennen aan veel praten en aan omgang veel verschillende mensen. Mijn sociale interactie had duidelijk wat stil gelegen in de jaren ervoor. De niveau verschillen waren groot. Maar ik ben me er enorm thuis gaan voelen. Ik heb echt bijzondere momenten meegemaakt met cursisten en cursusleiders. Ook de gesprekken aan de telefoon zal ik nooit vergeten. Op een gegeven moment zelfs in het Duits, heerlijk! Ik heb bijzondere mensen ontmoet. Ik ben wel van de humor en we hebben heel wat afgelachen. Het heeft mijn communicatieve skills zeker verrijkt. Ik heb mede cursisten ook op bijzonder mooie wijze zien groeien. De kracht van die cursus zit zeker in het opbouwen van zelfvertrouwen. Je leert luisteren. Je ziet een klant niet, je hoort de kant alleen maar. Kan je zeker goed gebruiken, leren luisteren.
Het verrijkt je communicatie
Veel mensen zaten net als ik thuis. Die groei in zo’n opleiding is essentieel voor het vinden van werk. Thuis gebeurt er vaak niet zoveel in de sociale interactie met anderen. Ik wilde graag ook de deur uit!
Omgaan met feedback, conflicten, weer iets leren, je komt het allemaal tegen in deze opleiding. En ja, sommige komen ook zichzelf tegen. Het gaat ook over mensenkennis. In een veilige integere omgeving iets leren, het zit allemaal in deze opleiding. Het vraagt om een actieve houding!
Sociale interactie is zo belangrijk
In die zelfde periode ben ik via het Zelfstandigen Loket Flevoland (ZLF) begonnen aan een traject voor het starten van een eigen bedrijf. Veel mensen weten niet dat als je in de bijstand zit dat je dan via het ZLF kunt werken aan het starten van een eigen bedrijf. Juist door deze opleiding voor klantcontact werd voor mijn ogen bevestigd dat actief bezig zijn met sociale interactie en communicatie mensen enorm doet groeien, en de kansen op een baan vergroot. Ik heb het zelf zo ervaren door hier aan mee te werken en ik zag het bij anderen ook.
Gemeenten moeten meer doen aan dit soort activering
Gemeenten zouden veel meer moeten inzetten op activeren van mensen in de bijstand. Te veel mensen zitten thuis en verliezen zelfvertrouwen en sociale vaardigheden. Soms is het bezig zijn in een groep al genoeg om het zelfvertrouwen te vergroten. Ik heb echt respect voor de manier waarop de docenten al die verschillende niveaus wisten te bedienen zodat uiteindelijk veel mensen mee konden in het hele opleidingstraject. Daarom is deze opleidingen voor Klantcontact zo belangrijk! Ook heb ik gezien dat veel mensen nog in een rouwverwerking van het ontslag zaten, de frustratie van het thuis zitten en geen baan kunnen vinden. Daar moet ook ruimte voor zijn, in de opleiding en ook bij gemeenten. Als dat eenmaal een plek heeft is er heel veel meer mogelijk.
Het vergroot je zelfvertrouwen
Ik ben uiteindelijk (nog) niet in het klantencontact terecht gekomen. Het is me gelukt om een eigen bedrijf te starten. Mede door deze opleiding kwam mijn doelgroep scherper in beeld en werd ik bevestigd in het helpen van mensen in de bijstand die thuis zitten.
Door dit traject raakte ik ook meer in beeld bij de Gemeente Dronten.
Hierdoor heb ik met mijn bedrijf uiteindelijk de prijs gewonnen voor Het Beste Idee van Dronten om minima en mensen in de bijstand gratis creatieve activiteiten aan te bieden.
Geef het een kans om hier aan mee te doen
Het heeft me ook veel opgeleverd over het werven van klanten voor mijn eigen bedrijf. Juist in gesprekken geleerd hoe ik mensen oprecht kan overtuigen om mee te doen aan mijn creatieve activiteiten. Een eerlijk verhaal levert altijd mooie klanten op. Klanten, het klinkt wat commercieel, en natuurlijk is mijn bedrijf er op gericht om geld te verdienen, maar ik zou eerder spreken van een relatie. Een goed verhaal levert op dat mensen ook echt geïnteresseerd zijn. Ook van het werken met diverse opleidingsniveaus heb ik door deze opleiding veel geleerd en kan het toepassen in mijn bedrijf.
Ik kijk terug op een mooie, hectische en leerzame periode. Geef het een kans om hier aan mee te doen. Ik was in het begin ook sceptisch. Maar je kunt hier onwijs veel van leren! Heel interessant ook voor mensen met een hoger opleidingsniveau (HBO of Universitair)!
Het bedrijf dat de opleiding organiseerde – KANS – ging failliet, en een baan werd er uiteindelijk ook niet aangeboden. De gemeente Dronten is daarin vind ik in gebreken gebleven. Neemt niet weg dat ik erg heel veel aan gehad heb. (Deze zin heb ik niet in het artikel gezet)
Bij het bespreken van abstracte kunst merk ik nog al eens dat we een enorme drang hebben om er iets figuratief in te zien. Dat geeft een soort gevoel van begrijpen. Zo ook bij een toneelstuk, we willen snappen waar het over gaat en het mag niet te veel vragen oproepen. We willen verklaren. Verklaren en begrijpen geeft rust. Zo hebben sommigen van ons de neiging om de gebeurtenissen rondom de corona crisis te willen verklaren en te begrijpen. Even wat verklaren en begrijpen op een rij. Er zijn mensen die hier de hand van God in zien. Als je kijkt naar de geschiedenis en ook die van de bijbel dan is zeker het oude testament doorspekt met verhalen waarbij god ingrijpt in het leven van de mens als straf voor zijn daden. Een wrede God. Kun je in geloven, maar daar geef ik geen waardeoordeel over. Een andere verklaring die ik nog al eens terug hoor is dat de natuur zelf ingrijpt. Als je tien muizen in een hok stopt is alles nog in orde. Komt er een elfde bij dan vreten ze elkaar op en breken er ziektes uit. Ooit ergens gelezen.
Wat ik bedoel is dat er mensen zijn die roepen dat er te veel mensen zijn en dat de natuur nu ingrijpt. Ook hoor ik in de argumentatie dan omdat wij de longen van de aarde vernietigen vernietigt de aarde onze longen.. En dan natuurlijk ook wie sterk is overleeft. Maar wie sterk is zegt nog niets over hoe die sterke mensen in het leven staan. Als de natuur werkelijk ingrijpt dan zou ze ook selectief moeten zijn. In deze argumentatie zouden vooral de mensen dood gaan die niets met het milieu hebben of niet zorgvuldig met de aarde omgaan, slecht voort zichzelf zorgen en dus niet bijdragen een positieve evolutie. Dat zou dan op zijn minst een natuur zijn die kritisch en consequent selecteert. In deze hele discussie gaan we er dan dus vanuit dat de natuur een zelf denkend organisme is.
Dat organisme heeft dan bedacht om in China te starten. Of er over vergaderd is weet ik niet en misschien zijn er tussen hemel en aarde meer processen aan de gang waar we geen weet van hebben. In mijn speurtocht kwam ik uit bij het woord Animisme. Even uitleggen: (Latijn anima = ‘geest’, ‘ziel’) is het filosofisch, religieus of spiritueel concept waarbij zielen of geesten niet alleen bestaan in mensen en dieren, maar ook in planten, stenen of natuurlijke fenomenen zoals donder en geografische zoals bergen en rivieren. Animisme wijst verder ook bezieling toe aan abstracte concepten zoals woorden, eigennamen of metaforen uit de mythologie. Religies waarin animisme voorkomt behoren meestal tot volksgeloof of etnische religies zoals sjamanisme, shinto of bepaalde stromingen binnen het hindoeïsme. Edward Burnett Tylor was de eerste die in zijn werk “Primitive Culture” (1871) een volledig overzicht gaf van animistisch geloof en hierdoor de term animisme in zijn huidige betekenis bepaalde.Dus het idee dat alles een ziel heeft. Onze drang om de hele Corona crisis te verklaren zou hiermee natuurlijk heel begrijpelijk binnenkomen. De aarde heeft een eigen ziel, en die aarde heeft nu ingegrepen omdat er teveel van ons zijn en omdat we niet goed met die aarde omgaan.
Ja er zijn teveel mensen op deze aarde om die aardbol nog gezond te houden
Allereerst, ja er zijn teveel mensen op deze aarde om die aardbol nog gezond te houden , zo langzamerhand. Maar het is zeker lastig en als je bedenkt dat er nog steeds meer mensen bijkomen dan dat er doodgaan. Dan staan we straks ooit over tig jaar zij aan zij en kunnen we geen kant meer op. Ga dat maar eens oplossen. Kunnen we er in ons beleid nog zeker voor kiezen om er alles aan te doen om de aarde zo leefbaar mogelijk te maken en de grond waarop wij leven zo goed mogelijk te behandelen, maar uiteindelijk komt toch het moment, er zijn te veel. Maar de vraag beantwoorden wie er bestaansrecht heeft en wie niet kon nog wel eens een discussie worden als het steeds voller wordt. Een onmogelijke opgave. Dan is de filosofie om te denken dat de natuur dit zelf aan het oplossen is en dat de aarde en de natuur een ziel hebben misschien toch minder raar als je nu ziet wat er aan de hand is. Het bijzondere is dat ik ook mensen daarover hoor praten in het kader van dat ze spreekbuis zijn van onze aarde, van onze natuur. In eerste instantie dacht ik Jaja, maar nu lijkt het er toch op dat er iets van een ziel zit in die natuur? Misschien zijn er genetische connecties waar we geen weet van hebben en kijken we inderdaad met wetenschappelijke oogkleppen de wereld in. Een ding is duidelijk we hebben een oneindige drang om te willen verklaren wat er gebeurt. Niet alleen als groot geheel, maar ook zeker op virologisch niveau.
Misschien heeft dat virus ook wel een ziel, en staat het in verbinding met een hogere macht. Is er überhaupt onderzoek naar gedaan. Maar goed, als het rust geeft dat we iets verklaard hebben doet het er misschien ook niet meer toe of het dé waarheid is. Feiten en fictie rollen over elkaar heen maar wij mensen hebben een oneindige drang tot verklaren. Op de school voor de journalistiek leerden we dat als informatie over een belangrijke zaak uitblijft dat dan de kans groot is dat er roddels gaan ontstaan, of eigen interpretaties, speculaties, en zelfs eigen religies en geloof, in een oneindige drang om alles te verklaren, te weten en duidelijkheid te krijgen. Kan best een goeie verklaring tussen zitten. Verklaren geeft rust.
Ik ben kunstenaar. Die mensen kunnen vaak heel goed out of de box denken. Ik ben geen wetenschapper laat dat duidelijk zijn! Dan toch iets over het C-virus. In de hele discussie over het virus mis ik wezenlijke vragen, ook uit de journalistiek. Wat doen we aan de bestrijding van het virus buiten het lichaam. Kunnen we de lucht zodanig beïnvloeden dat het onaantrekkelijk wordt voor het virus. Vele besmetting gaan via de lucht en druppels. Wat is de relatie tussen het virus en voeding. Alleen al naar de gevolgen van voeding zouden we veel meer onderzoek moeten doen, denk ik. Maar ook, een virus zendt een frequentie uit, een trilling. Kunnen we die trilling verstoren. Zetten we geluid op een patiënt, met een bepaalde trilling, om zo het virus te te verstoren. Kan het zo simpel zijn? Ik weet als ik het schrijf dan denk ik ook nou zou dat het zijn, maar toch!! In de film war of the worlds en Independence day zie je door out of de box te denken uiteindelijk de tegenstander verslagen wordt. De schrijver heeft het zo bedacht. Veel in de wetenschap en de doorbraken daarin gebeurt door out of de box te denken en door toeval. Kijk maar eens naar de biografie van Edison. Hoe vaak wordt iets opgelost uit toeval of door anders te kijken of te denken. We zoeken het een en vinden het ander. Je ziet het mooi bij kwissen. Alleen al door hardop je gedachten uit te spreken lijkt het of ze het woord sneller raden. Het gaat eigenlijk ook over fantaseren en over creativiteit. Ik weet helemaal niet hoe ver het staat met het vinden van het antivirus. Maar Ik ben zo bang dat er met oogkleppen op gekeken wordt naar de oplossing. Is er niet iets in de natuur wat helpt om dit virus te vernietigen. Ik zou wel eens op zo’n lab willen meekijken, meelopen en luisteren en zien wat er zoal gedaan wordt. Denken we niet in te grote stappen in zo’n onderzoek.
Natuurlijk, de virologen weten echt wel heel veel en de raderen draaien.
Natuurlijk, de virologen weten echt wel heel veel en de raderen draaien. Er wordt hard gewerkt aan een oplossing. Bij MH17 konden we daders vinden door knappe koppen die het internet gingen doorspitten en andere vragen gingen stellen. We hebben onderzoeksjournalisten die regelmatig dingen onthullen, uitzoeken en met geode verhalen komen. Maar in deze discussie mis ik dus vragen. Zijn alle gegevens van onderzoek van over de hele wereld wel voor iedereen zichtbaar? Of is de concurrentie zo groot dat informatie wordt achtergehouden. Want wie het eerst het antivirus heeft gevonden is een held en kan er rijk van worden, want jij hebt het wel en ik heb het nog niet. En wie denkt er na over het herstel van je longen als ze beschadigd zijn. Waarom heeft de ene een heftige reactie en de ander niet? Onder je ogen veel mensen zien doodgaan vraagt om het omdenken, het anders denken dan we staan erbij en kijken er naar. Het moet ergens iets triggeren van een oneindige drang naar experimenteren. In die lichamen gebeurt iets waar we grip op willen krijgen. Nu zijn we bezig met het verzorgen, het kijken naar, zo goed mogelijk helpen, en hopen dat je beter wordt. Logisch. Maar waarom niet ook proberen. Oké experimenteren met mensen, ik weet het, klinkt niet heel goed, maar toch denk ik dat daar de oplossing zit. Zo aan mijn bureau dit schijven is best gemakkelijk, dat besef ik me ook wel. Maar toch gaat steeds door mijn hoofd…we kijken de verkeerde kant op.
Ligt de oplossing niet gewoon vlak voor onze neus. Natuurlijk wil ik niemand valse hoop geven, echt niet! En misschien zijn we in al die labs ook wel op de goede weg. Maar dan nog. Veel uitvingen en veel doorbraken zijn gebaseerd op toeval, op onverwachts, op out of de box denken. Laten we in vredesnaam out of de box denken. Tot slot een citaat van de openingsmonoloog uit Equus ( Peter Shaffer), mijn favoriete toneelstuk: “…aan alle kanten opgetuigd met oud spraakgebruik en oude hypothesen ….om op een volstrekt nieuw levenscircuit te springen waarvan ik alleen vermoed dat het bestaat. Ik kan het niet zien, want mijn doorsnee ontwikkelde hoofd kijkt de verkeerde kant op…..”En Albert Einstein: “Als ik mezelf en mijn denkmethoden onderzoek, kom ik tot de conclusie dat de gave van fantasie meer voor me heeft betekent dan mijn talent voor het in me opnemen van positieve kennis.”Met dank aan het boek: Essentialisme van Greg McKeown!